Bugüne kadar çocuklukta cinsel tacize uğrayan yetişkinlerin tedavisi üzerinde çok fazla durulmamıştır. Buna neden olarak, terapide tacizin gelişim sürecinde, şemaların oluşmasında ve kişilik karakterlerinin oluşmasındaki etkisini konuşmanın zor olması gösterilebilir.
DSM-IV, travma sonrası stres bozukluğu, %20’den %53’e kadar değişen oranlarıyla, çocuk cinsel taciz örneklerinde görülen en yaygın eksen 1 bozukluğu olduğunu rapor etmiştir.
Bireysel terapide, danışanlar terapötik ilişki kurarken taciz hakkında uzun uzun konuşma imkanı bulurlar. Ayrıca bireysel terapi, tekrar yöntemiyle hayatta kalan mağdurlara grup materyallerini tam bir şekilde tamamlama fırsatı verir. Böylelikle de, grup terapisinde danışanlar ödevlerinden, hali hazırda olan önemli meselelerden, belirtilerden ve onların toparlanmasına yardımcı olacak yeni araçlarla pratik yapma hakkında daha çok konuşma imkanı bulurlar.
Bu çalışma da taciz mağdurları için göze çarpan meselelerin altını çizmek adına özel olarak dizayn edilen bilişsel-davranışsal müdahalenin grup ve bireysel olarak birleştirilmesinin yararını incelemek için yürütülmüştür.
Katılımcılar toplumsal reklamlar, fiziksel ve zihinsel sağlık çalışanlarına yollanılan mektuplar ve yerel zihinsel sağlık hizmet kurumlarında yapılan sunumlar aracılığıyla toplanmıştır. 87 kadın katılımcıya çalışmaya dahil olmaları için resmi olarak ulaşılmıştır. Bunlardan 16 tanesi çalışmaya katılmak için uygun olmamaları ve kararlarını değiştirdiklerinden dolayı çalışmaya katılmadılar. Çalışmaya katılmak için bir kez travma sonrası stres bozukluğu tanısı almış olmak, en az bir kez kanuni olarak tanımlanan çocuk tacizi olayı yaşamış olmak ve en az bir tane taciz olayı hatırlıyor olmak gerekmekteydi. Diğer kriterler de travma yaşıyor olmak, madde bağımlılığı, intihar eğilimi ya da diğer engelleyici tıbbi koşullara sahip olmak şeklinde sıralanmıştır.
Çalışma 3 ay ve 1 yılın verilerin toplanması için harcandığı 3 yılı aşkın bir sürede yürütülmüştür. Çalışmaya katılmak için elverişli olan katılımcılar CPT-SA aktif tedavi grubu ve MA kontrol grubu için olarak rastgele belirlenmiştir. Her iki grubun çalışması da 17 hafta sürmüştür.
CPT-SA Resick ve Schnicke’s 1993 yılında tecavüz kurbanları için geliştirdikleri bilişsel işlem terapisidir ve çocuk tacizi mağdurlarında yaygınlıkla görülen travma belirtileri saptamak adına dizayn edilmiştir. CPT-SA tedavisi 17 hafta süren grup ve bireysel terapiden oluşur, katılımcılar her hafta 90 dakika grup, ilk 9 hafta ve 17. hafta da 60 dakika bireysel terapi seansına
devam ederler. Kontrol grubu MA bekleme listesindeki kişiler de 17 hafta boyunca, haftada bir kere 5-10 dakikalık telefon görüşmeleri yapmıştır.
Bu çalışmanın amacı Resick ve Schnicke’in çocukluk cinsel tacizi mağdurları için adaptasyon formatında geliştirdiği bilişsel işlem terapisinin etkisini değerlendirmekti. İlk bulgular gösteriyor ki CPT-SA danışanların tedavi öncesinden tedavi sonrasına değin travma sonrası stres bozukluğu, depresyon ve ayrılma belirti ölçümlerinin istatistiki ve klinik olarak anlamlı bulunduğu bu topluluk için alternatif bir tedavi yöntemidir.
Ayrıca diğer önemli bir gerçek de şudur ki tedavi sürecini tamamlayan hiçbir hasta belirtilerinin kötüye gittiğini söylemedi ve tedaviye başlangıç analizleri de sonuçların bütün değişkenler için istatistiki olarak anlamlı olduğunu gösterdi.
Referans:
Chard, K. M. (2005). An evaluation of cognitive processing therapy for the treatment of posttraumatic stress disorder related to childhood sexual abuse. Journal of Consulting and Clinical Psychology. 73(5), 965-971
Makaleyi özetleyen: Burcu Çiftçi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder