Karrel, Kohut ve Adler’i psikopatolojinin gelişimi konusunda karşılaştırmıştır.
Yaşam biçimi Adler’in üzerinde önemle durduğu bir kavramdır. Yaşam biçimi benlik kavramını, yaşamın amacını, dünya görüşünü içermektedir. Bir kişinin kendini yorumlaması, ve ailede kendi rolünü bilmesi onun yaşam biçimini şekillendirmesi anlamına gelmektedir. İnsanın hayatındaki görevleri, çalışmak, yakın ilişki kurmak ve sevmektir. İnsanların yaşam vazifeleriyle karşılaştıklarında bunlara sosyal ilgiyle cevap vermeleri onların sağlıklı birey olduğunu gösterir. Sosyal ilgi, kişinin kendisini bir topluma ait hissetmesidir. İnsanlar yaşamın vazifelerinden kaçtıklarında veya kendi itibarlarına odaklandıklarında ise psikopatoloji oluşur. Adler’e göre psikopatoloji veya nevrotik, kişinin cesaretin kırılması ve şiddetli bir şekilde kendisini aşağılık hissetmesidir. Bu duyguların başlangıcı yaşamın ilk yıllarında başlar. Adler’e göre çocuklar model alacak kişilere ihtiyaç duyar. Aile üyeleri çocukların yaşam görevlerinin üstesinden gelebilmeleri için onlara örnek olur. Bazı aşağılık duygularına, çocuğun eksik organının küçümsenmesi, aşırı şekilde şımartılması ve ona ilgi gösterilmemesi neden olur. Çocuğu şımartmak aşağılık duygusuna yol açar. Çünkü, şımartma onun kendi başına yapacağı şeyleri öğrenmesini engeller. Çocuğu ihmal etmek de ona sevilmediğini hissettirdiği için aşağılık duygusuna neden olur.
Adler insanları id, ego ve superego kavramlarıyla ayırmaz. O daha çok nevrotik insanların gelişimsel yönünü sosyal bağlamda tanımlar.
Kohut’a göre psikopatoloji benliğin gelişmesiyle başlar. Kişinin benliği, benlik nesnesinden etkilenmektedir ve onun bir parçası gibidir. Benlik nesnesi, çocuğun fiziksel ve duygusal ihtiyaçlarını tatmin eden kişidir. Çocuğun içindeki mükemmellik duygusuna cevap verir. Çocuk ve onun benlik nesnesi arasındaki ilişki uygun olduğunda, sağlıklı benlik gelişir. Kohut’a göre narsisizm, gösterişli benlik ve kendini dışa vurma isteği bebeklikte görülür ve bu normal bir durumdur. Aile çocuğun bu gelişimsel özelliğini bilir ve ilgi gösterirse sağlıklı narsisizm oluşur. Fakat çocukluğunda bu duyguları onaylanmayan kişilerde, psikopatoloji oluşur çünkü onlarda tutarlı benlik meydana gelmez ve yetişkin olduklarında başkaları tarafından onaylanmak isterler. Narsistik hastalar, can sıkıntısı içeren şikayetler, depresyon, haz duygusundan yoksunluk gibi belirtiler gösterebilirken bazen de negatif duyguların üstesinden gelebilmek için madde bağımlısı olurlar.
Freud insanların neden patolojik duruma geldiklerini kendi dürtü teorisinden yola çıkarak açıklar. Ancak Kohut ve Adler ondan farklı düşünmüşlerdir.
Kohut’un teorisi Adler’den daha deterministik ve mekanistiktir. Adler’inki ise daha bütünsel ve insancıldır. Adler ve Kohut’a göre psikopatoloji, psikolojik dayanıklılık eksikliği anlamına gelir. Her ikisi de nevrotik veya narsistik bireylerin başkasından gelen eleştirilerle başa çıkamadıklarını söyler.
Sonuç olarak Kohut’un narsistik ve Adler’in nevrotik tanımı aynıdır. Adler bireyin davranışını açıklarken hastaların geçmişini kullanmaz, şimdiye odaklanır. Kohut’un kavramı daha çok determinist iken Adler’inki daha çok teleolojiktir.
Referans:
Karrel, A., Gill, J. (2002).A comparıson of Adler’s and Heinz Kohut’s conceptions of psychopathology. Journal of Indıvıdual Psychology, 78713- 7819
Makaleyi özetleyen: Betül Demirtaş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder