Makale, konuyu daha çok alıntılar üzerinden giderek anlatmıştır. Ben örneklendirmeler kullanarak özetleyemeyeceğim çünkü anlaşılması zor, tasavvufi satırlardan oluşuyor o yüzden direk orijinalini ekleyeceğim.
Makale tasavvufun ana konusu olan kendilik durumunun doğasından bahsetmemektedir. Makalede Ani Konuk’un gözünden Ibn Arabi ve Rumi’nin görüşlerinin yorumlanması vardır. Avni Konuk,en ünlü Türk yorumcu, Füsus, Mesnevisttir.
İlahi ve öz arasındaki mükemmel tanımları yapan sufiler her zaman geniş akademisyen ve yöneticilerin düşmanlığını çekmiştir. Sufileri öldürmüşlerdir örneğin Hallaj. Ibn Arabi bunun için der ki; ‘But were a friend of God to express these and similar matters on his own,
he would be declared an unbeliever, and perhaps be killed’. Konuk’a göre bu satırlardan anlaşılan şey sufismin gerçek amacı ‘Sufism is to eradicate this imaginary being (mevhum), and to be annihilated in the Being of God. One who can not reach this level cannot be considered a dervish.’ Aslında, transersonal ilişkiler hakkında çok az deneyimimiz var. Bu alanda çalışmak insan ilişkilerini ve doğayı kapsıyor ve bunu araştırmak da psikologlara kalmıştır.
Sevgi ve Kendilik sufismin etkin başlıklarıdır. Allah’a olan aşk ve başkalarına olan aşk çokça tartışılmıştır. Konuk der ki; zahir olan kişi Allah örtünmüştür, yaptığı, duyduğu her şeyde O vardır. O insan cenneti arzular, onun için zevk alınabilecek tek yer cennettir. Her şeyi Allah adına yapmak, onun için yaşamak, çalışmak, tanımak, esastır. Her şey ondan gelir ve ona gider (O’nundur).
Kendilik ve Allah kavramlarının ilişkisini açıklama gerçekten zordur, Ibn Arabi bunu yapmaya çalışmıştır; bu konu ne zaman deneyimlenmeye çalışıldıysa o zamandan beri Sufiler bu konu hakkında konuşmuştur. Ancak ortada daha materyal şeyler vardır; insanların kendileriyle ve etraflarındakilerle yaşadığı ilişki yakınlıkları.
Kendilik ve Diğerleri arasındaki mükemmellik Sufilerde çok da samimi değildir. Rumi’ye göre ruh/kendilik ruh merdivenine tırmanır, benzerliği fark eder ve doğadan bilgi toplar. Avni Konuk’un bu konuyla alakalı Rumi’nin Mesnevisinden benzer örneklerine rastlayabiliriz. Rumi için, ruhlar ve tasavvuf birbirine çok yakındır ve daha çok ruhsal şey bizi aradaki benzerleğin mükemmeline ulaştırır.
Makalede bu sufiler dışında başka sufilere ve onların kuramlarına da yer verilmiş. Örneğin Muhammed Şafi gibi. Sufinin özgürlükle alakalı olan sözleri psikolog ve psikiyatristlerin kitaplarında yer almaktadır. (Freedom from the Self, Sufism, Meditation and Psychotherapy)
Referans:
Derin S.(2009) The self and The Other in Ibn Arabi and Rumi : Tasavvuf | İlmî ve Akademik Araştırma Dergisi.Vol:23,109-130
Makaleyi özetleyen: Didem Koç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder