Çalışmalar kişiliğin analizinde öğrenme ve kültür teorilerinin ikisinin birden önemini vurgulamaktadırlar. Bazı örneklerde kültür ve toplum eş anlamlı görülüyor. Yapısal olarak toplum ve kültürü eş anlamlı görmek yanlış olmasa da, çoğu sosyolog ve bazı antropologlar ikisinin arasında açık bir fark olduğu konusunda ısrar etmektedirler. Dollard ve Miller kültürün insanları toplum içinde yaşayıp, problemlerini çözebilecek bir yol olduğunu söylüyorlar. Kültürü tekrar eden problemleri çözmede bir depo olarak görüyorlar. Dollard ve Miller ayrıca kültürün diğer bir fonksiyonun da problem yaratmak olduğunu çünkü kültürün çok fazla uyuşmazlık ve zorlama içerdiğini söylemektedirler. Dollard ve Miller’in görüşünden yola çıkarak bu çalışmada kültürün tamamen sürpriz bir olay olduğu, bazı durumlarda çözüm deposu olsa da, bazen yeni nesli sıkıştıran eğik bir düzlem olduğu söylenmiştir.
Murdock kültürü yedi ilkede sıralamıştır. Bu yedi ilke antropologlar ve sosyologların çoğu tarafından benimsenmiştir. Birincisi; Kültür öğrenilmiştir: kültür doğuştan değildir alışkanlıktır, her birey kendi yaşam deneyimlerinden kültürü öğrenir. Kültür öğrenilmiş tepkilerden oluşur fakat bütün öğrenilmiş tepkiler kültürel değildir. İkincisi; Kültür öğretilmiştir; kültürde öncelikle öğrenilmiş tepkiler vardır ve bu tepkiler ebeveynden çocuğa, bir nesilden başka bir nesile geçer. Üçüncüsü; Kültür toplumsaldır; kültür bir toplumda yaşayan insanlar tarafından paylaşılır, kültür grup alışkanlığıdır. Dördüncüsü; Kültür ideasyoneldir; Murdock dilsel ve sembolik davranışların öğrenildiğini ve bundan dolayı birinci ilkenin bu ilkeyi de kapsadığını söylemiştir. Beşincisi; Kültür tatmindir; kültür her zaman temel biyolojik ihtiyaçları ve ondan türeyen ikincil ihtiyaçları tatmin eder. Altıncısı; Kültür adaptifdir; kültür değişir ve değişirken başka bir şekilde uyarlanır ve topluma adaptif olur. Yedincisi; Kültür birleştiricidir; bir kültür her birey için uygun olmasa da genel olarak çoğunluk tarafından benimsenir. Kültürün birleştirici bir özelliği vardır.
Bu araştırmada Moore and Jewis, herhangi bir şeyin kültürün öğesi olması için önce öğrenilmiş bir tepkinin olması gerektiğini söylüyorlar. İkinci olarak da bu öğrenilmiş tepkinin en az bir birey tarafından en az bir bireye öğretilmiş olması gerektiğini söylüyorlar. Bu öğrenilmiş tepki geçiciliğin karşısında kalıcı, tatminsizliğin karşısında tatmin edici, birleştirici olamamanın karşısında birleştirici olmak zorunda değildir.
Makaleyi özetleyen: Aslı Karamuk
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder