Yeme bozuklukları; sosyal, biyolojik, ailevî ve kişisel faktörlerin karşılıklı etkileşimiyle kişinin bilhassa sosyal, psikolojik ve fiziksel fonksiyonlarını ciddi bir şekilde etkiler. Anoreksik bireylerde beden imajı ve yemeyle ilgili sınırlayıcı düşünceler oldukça yaygındır. Genellikle bu kişiler kalori ve yağ oranı, porsiyon ölçüsü ve beden ölçülerinde takıntılı olmaya eğilimlidirler.
Yaşam stili ve yeme bozukluğu gelişmesi hususunda, bir çocuğun kendisini güvende hissetmek ve zor durumlarla başa çıkmak için kısıtlamayı kullanmayı öğrenmesi örnek olabilir. Bir genç kıza kilolu veya çirkin olduğu söylediğinde, beden imgesi yorumuyla ilgili olan yetersizlik duygularını telafi etme yolunu, kendisini gıda tüketimi konusunda kısıtlama şeklinde görebilir. Yeme bozukluğu olan kişinin kendini zorlayıcı kısıtlamaları zamanla hatalı yaşam stili inançlarını pekiştirebilir. Özellikle, kilo algısı nedeniyle, kişi; işinde başarıya ulaşamayışının nedenini, sosyal ilişkilerindeki ve yakın ilişkilerindeki sorunlarının nedenini zayıf olmamasına bağlayabilir. Sonuç olarak, yaşam sorumluluklarından bir kaçış kısıtlama ve kendine odaklanma ile başarının bu hatalı bağımlılığının güçlendirmesine yardımcı olabilir.
Adler, her bireyin problemler, amaçlar ya da yaşam sorumlulukları üçlüsüyle ilgili olduğunu öne sürmektedir: ilk sorumluluk meslek ve işi içermektedir, ikinci sorumluluk sosyal sorumluluğa odaklanmaktadır ve son sorumluluk ise evlilik ve sevgi sorumluluğudur.
Bu yaşam sorumluluklarında bir bireyin hareketinin farkına varma, bireyin yaşam tarzı hedeflerini belirlemek ve hayat ve dünya hakkında temel inançlarını anlamak için terapiste yardımcı olabilir.
Referans:
Erez, M.& Strauch, M.(2009). The Restrictive Personality: Anorexia Nervosa and Adlerian Life Tasks.Journal of Individual Psychology.65,3:203-211.
Makaleyi özetleyen: Melek Dökmetaş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder