Benlik psikolojisini temelde Kohut açıklamıştır. O, introspektif ve empati modelini geliştirmiştir. Kohut’un diğer önemli bir bulgusu da gelişimin yaşam boyu devam ettiğini tek bir gelişimsel başarının olmadığını söylemesidir. Kohut, benliğin tutarlılığının insandaki zayıflıkların ve güçlüklerin birleşmesiyle oluştuğunu söyler. Onun bakış açısına göre insanın temelde gelişimi yavaş yavaş ilerler ve gelişimin geniş bir alanı vardır.
Dr Meronen, Freud ve Kohut’un düşüncelerini odipal açıdan karşılaştırmıştır. Kohut, hadım edilme anksiyetesinin benlik nesnesinin bozulmasından meydana geldiğini söylemiştir, Freud ise bu düşünceyi kabul eder fakat eksik olduğunu söylemiştir. Freud’a göre hadım edilme anksiyetesi, içgüdüler ve bunların değişimindeki çelişik duygulardan meydana gelmesidir. Dr Meronen, Freud ve Kohut’un insana bakış açısının çok farklı olduğunu söyler örneğin Freud, insanlardaki agresif dürtülerin yansıtılmasının normal olduğunu söylemiştir fakat Kohut agresif davranışlarının insanı ruhen yıktığını vurgulamıştır.
Kohut, Freud’un ilk narsistik terimini tekrardan değerlendirmiştir. O, narsistliğin bütünleşmesinin olgunlaşmaya bağlı olduğunu söylemiştir. Freud ise benlik sevgisinin gerilik anlamı anlamı olduğunu vurgulamıştır ve Kohut bu düşünceyi daha da ilerleterek narsizmin gelişmesi kişiliğin bir kısmıdır ve bu da benliktir demiştir. Kohut’a göre benlik kişisel gelişimin merkezidir ve benlik, deneyimleri organize etmek için önemli bir faktör oynar. İnsanın hayatında idealleştirdiği kişiler ona uygun bir şekilde cevap vermediklerinde ve iyi bir örnek olmadıklarında kişinin benliği güçsüzleşir ve parçalanmaya daha yakın olur. İnsanın yaşına göre ilgi alanına yeterli düzeyde cevap verilmediğinde kişi bu cevapları başka kişilerden alır.
Meronen’e göre nesneler çocukların psişik ihtiyaçlarını temin ederler. Benlik sevgisi ve nesne sevgisi ile gösterişli benlik ve idealize edilmiş aile imajı, bunların her biri ayrı olarak özdeşleşir. Kohut’a göre gösterişli ve idealize edilmiş benlik sağlıklı benliğin gelişimi için önemlidir. Çocuk, benliğinde mükemmellik ve güce odaklanarak kökenindeki narsistik mutluluğu içeren şeyleri içinden kurtarmaya çalışır. Çocuk diğer insanlara kendi güçlüğünü ve parlaklığını sarf ederek, yüksek özsaygısına ulaşır. Benliğin derece derece bütünleşmesi benlik nesnesinin ihtiyaçlarını geliştirir.
Morenen’e göre Kohut sosyal bilim adamı gibi olmaktan kendini uzaklaştırmıştır çünkü o daha çok benlik nesnesiyle ilgilenmiştir. Kohutu’un benlik nesnesinde, çocuğun deneyimleri endopsişik fenomen gibidir. Bu nedenle benlik psikolojisi tek kişiye odaklanmıştır ve iki kişilik model değildir. Bu yüzden Morenen’e göre Kohut tutarsız görünüyor.
Kohut narsistik hastalarını incelerken onların odipal yarıştan çok zevk aldıklarını ve analizin sonunda da narsistlerin analizciyle rekabete girdiklerini söyler. Zevk almayı normal gelişim olarak görmüştür ve bunun odipal benlik nesne yanıtı olduğunu söylemiştir. Odipal evrenin odipal çatışmadan farklı olduğuna değinmiştir. Odipalın evrensel olmadığını ve bunun genetik olmadığını açıklamıştır. Odipal benlik nesnesinin yaralanması sonucu çatışmanın olacağını vurgulamıştır. Hadım edilme korkusunun normal olmadığını ve insanı ruhen yıktığını söylemiştir. Kohut’a göre benliğin yapılanması ve uyumu çocukların odipal durumun üstesinden gelmesi için zorunludur.
Sonuç olarak Dr Meronen, iki önemli ismin insanı nasıl yorumladığını bize göstermiştir. Kohut’un klasik teorisinin Freud’un düşünceleriyle çeliştiğini aynı zamanda Kohut ve Freud’un narsizme bakış açılarını görüyoruz.
Ronald N. Puddu, C.S.W., 173 West 78th Street, New York, N.Y. 10024, U.S.A.
Makaleyi İngilizceden tercüme eden ve özetleyen: BETÜL DEMİRTAŞ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder