Lilypie Trying to Conceive Event tickers

10 Aralık 2010 Cuma

Makale Özeti:TAT YORUMU: APA (American Psychological Association) TARAFINDAN YETKİ VERİLMİŞ KLİNİK PSİKOLOJİ DOKTORA PROGRAMLARININ ARAŞTIRMASINDAN

Uygulamadaki önemine rağmen Tematik Algı Testi eğitimini alan mezunların azaldığı bulunur. Tematik Algı Testi’nin Nasıl öğrenildiğini belirtmek için bir araştırma yapılır. Öncelikle Tematik Algı Testi Standard bir kişilik envanteridir. Psikolojik envanterler arasında en çok kullanılan ikinci testtir (Rorschah’a ile birlikte). Kişinin yaşına, tanısal sorununa, yerine, kişilik değerlendirmesinin amacına bakmaksızın uygulanabilir. Tematik Algı Testi klinik, kişilik, gelişimsel, endüstriyel gibi birçok alanda kullanılır. Buna rağmen hem geleneksel hem de modern uygulamada vazgeçilir. Klinik psikologların uygulamalarında önemli bir unsur olarak kalmasına rağmen, TAT’ ı yorumlama becerisinin nasıl kazanıldığı konusunda az bir bilgi vardır. Bu durumu açıklamak için, APA tarafından yetki verilen 130 kişilik psikoloji doktora programlarının klinik eğitim müdürleri TAT’ın onların eğitim programlarında nasıl öğretildiği hakkındaki araştırmaya katılır. Araştırmada, APA’ daki tematik Algı Testi’ eğitimini yöneticilerine nasıl eğitim yaptıkları sorulur. Kitap isimleri, kitaplardaki ünite isimleri ve makalelerden oluşan bir kontrol listesi vardır. Bu 4 sayfalık bibliyografik listede üç tane derece vardır. Mesela 1=okunması gerekli olan, 2=tavsiye edilen ama gerekli olmayan, 3=ne tavsiye edilen ne de gerekli olan şeklindedir. Katılımcılardan bu listedeki materyalleri bu şekilde derecelendirmeleri istenir. Bu araştırma, gelecekteki klinisyenlerin TAT yorumunu becerilerini nasıl edindikleri ve uygulayan klinisyenin TAT yorumunu anlamada nasıl bir rehber gerektiği konularını açıklar. Bu çalışmada kullanılan listede, psikodinamik referanslar ve deneysel sosyal referanslar vardır. Katılımcılar bu referansların gerekli olup olmadığını düşündükleri şekilde oranlama yaparlar. En çok gerekli olan kitapların ilk ikisinin Bellak (1986,1993) ve Murray (1943) olduğunu belirtirler. Gerekli olmadıklarını düşündükleri kitaplardan bazıları Schneidman (1951) ve Murstein (1963) dir. Sonuçlara bakıldığında kitap ünitelerinin Tematik Algı Testi’ni öğretirken çok fazla önemli olmadığı, pek kullanılmadığı gözlenir. Ayrıca makalelerde çok gerekli görülmemesi oldukça şaşırtıcı bir sonuçtur. Bu araştırma neden klinik psikologların eğitimleri tercih etmediğini ve neden şüpheli durduklarını açıklar. Bunun da sebebi, bu eğitimlerde eğitimciler daha sadeleştirilmiş basit kaynakları kullanmalarıdır. Tematik Algı Testi popüler bir projektif test olmasına rağmen, kullanımı ve yorumundaki akademik hazırlık sınırlandırılır. Böyle sınırlandırılmalarla psikologların ciddi bir şekilde eğitim almaları ve bu beceriyi geliştirebilmeleri biraz olanaksız görünüyor. Eğitimlerin yeterli olabilmesi için yapılması gerekenlerden biri, kaliteli puanlama sistemi kullanılmadan ve uygun normatif veri elde edilmeden yapılan test Tematik Algı Testi olarak adlandırılmamalıdır. İkincisi, bu test daha fazla popüler kalır ve psikodinamik içeriğinin yanında pedagoji ve eğitimde kullanılırsa TAT yorumlama eğitimleri daha etkili olur. Üçüncüsü, MMPI eğitiminde olduğu gibi bir çalışma kitabı verilirse, bu eğitimin güncelleşmesi için belli bir standart sağlanır. Bütün bunların yanında Bellek’in kitabının yanı sıra, Henry’nin “Fantezi Analizi” adlı kitabı da bu eğitimler için önerilir. Tavsiye edilen bu kitap kartların psikolojik niteliklerine odaklanır ve kartların psikodinamik içeriklerini ve psikodinamik uyarıcı değerlerini anlatır. Bununla birlikte, TAT kartlarındaki psikodinamik konuları anlama methodlarını anlatır. Karon, kişinin TAT sırasında söylediklerini cümle cümle takip edilmesi gerektiğini ve yorumlanması gerektiğini söylemektedir. Tematik Algı Testi uygulayan klinisyenlerin, fantezi üretiminin yorumunu vurgulayan tekniğin esaslarına ihtiyaçları vardır. Eğer bu öneriler dikkat edilirse TAT eğitimi daha etkili ve daha çok tercih edilen bir eğitim olacaktır.



Rossini E. D., & Moretti R. J.(1997). Thematic apperception test (TAT) interpretation: practice recommendations from a survey of clinical psychology doctoral programs accredited by the American Psychological Association. Professional Psychology: Research and Practice, 28, 393-398.

Makaleyi İngilizceden tercüme eden ve özetleyen:İlkay Azak

Hiç yorum yok: