Nevrotik özellikler gösteren kadınlarla ilgili analiz yaparken ergenlik döneminde görülen kişilik değişimlerinin geçici bir süreç değil kişiliğin bir parçası olabileceğini dikkate almalıyız. Kişilik değişimleri genelde menstrüel dönemle ilişkilidir. Bu ilişkiyi anlamak için o dönemdeki davranışları izlemeliyiz. Bu değişimde dört farklı tip vardır. Bunların birincisi, yüceltilmiş etkinliklere dalan kız çocuğu modelidir. Bu modelde kız çocuğu ergenlik döneminde erotik alana karşı nefret geliştirir. Bu modeldeki kız çocukları karşı cinsin anatomik farklılıklarını bilerek ve erkek çocuklarıyla oyun oynayarak büyümüştür. Fakat ergenlikte cinselliğe karşı ilgileri yitirilmiş, daha çok entellektüel, bilimsel, ahlaki ve dinsel konulara yönelirler. Bu gruptaki kızların anksiyete ile başa çıkmak için geliştirdikleri yöntemler kadınlarla rekabetten kaçmayı ve kadın rolünden uzaklaşmayı kapsar. Rekabet eğilimi genelde entellektüel alana taşınmıştır.
İkinci gruptaki kız çocukları erotik alana dalan kız çocuklarıdır. Bu modeldeki kızlar çalışma yeteneğini ve ilgisini kaybeder. Karşı cinse ilgileri artar ve diğer zihinsel aktiviteleri azalır. Diğer kadınlarla rekabet duygusunu korur hatta diğer kadınlara karşı bilinçli bir tepki oluşturur. Yanlarında karşı cinsten biri olmadığı zaman anksiyeteleri artar.
Üçüncü gruptaki kız çocukları heyecansal bakımdan kopmuş kızlardır. Bu gruptaki kızlar her şeye ilgisiz ve umursamaz davranırlar. Hiçbir şeye enerji harcamazlar. Hem çalışma hem aşk anlamında mesafelidir. Derin bir duygusal bağ geliştiremezler. Cinsel ilişkileri olabilir ama heyecan duymazlar. Bu grubun kaygıyla başa çıkma şekli diğer gruplardan farklıdır. Bu gruptaki kızlar duygusal yaşamlarını durdurarak kaygılarına son vermeye çalışırlar.
Dördüncü gruptaki kız çocukları eşcinsel eğilimler geliştiren kızlardır. Karşı cinsten tamamen uzaklaşır ve kızlarla derin duygusal bir bağ kurar fakat bu bağda cinsel bir nitelik aramaz. Kadınlara karşı nefreti tamamen reddeder.
Bu dört tip birbirinden farklı olsa da ortak eğilimleri vardır. Bunlar kendine güvensizlik, karşı cinse çelişkili tutumlar sergilemek ve sevme yeteneksizliğidir. Kadınlara ve erkekler gösterilen tepkiler farklıdır. Bu tutumlara erken çocukluk dönemindeki anne-kız ilişkilerinin etkisinin olduğu belirtilmiştir. Sadece karşı cinse ve hemcinslerine karşı tutumları değil yaşadıkları kaygıyla başa çıkma metotları da dört kişilik tipine göre farklılık göstermektedir.
Referans:
Horney, K. (1935). Ergen kızlarda kişilik değişimleri. American Journal Of Orthopsychiatry, 5, 1. Özet çeviri: Dr. Bekir Onur.
Makaleyi özetleyen: Melike Alp
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder