Ellis “etkinlik” kavramını, uzmanların performansının alıcı üzerindeki etkisi olarak tanımlar ve etkili olmak, mesleğin ve uzmanın var olmasının esas gerekçedir diye devam eder. Etkinliğinin ölçülmesi; örgütsel imtiyazların yanı sıra; mesleki yetenek, beceri gibi referans kriterlere veya özel diğer standartlara dayalı olabilir.
Etkinlilik, bireyler tarafından yapılandırılır, aranan yapıların kimliğini bir teknikle kolaylaştırır. Kişisel yapılar psikolojisi bunun için bir araç rolü oynar ve bu çalışmada teoritik bir çatı olarak kullanılmıştır.
George Kelly’nin kişisel yapılar teorisine göre, insanlar olayları yorumlamak ve durumları tahmin etmek için kendi bilişsel çatılarını yapılandırırlar. Kelly’nin kişisel yapılar tanımı; “bazı şeylerin benzer ve diğerlerinden farklı olarak yorumlanmasıdır.” George Kelly’ye göre biri ya da bir şey hakkında (örn, etkili bir hemşire olmak) kişinin yapıları onun ne olmadığıyla ilgili bilgi sahibi olmasıdır (örn, etkisiz bir hemşire olmak). Bu iki kutuplu elementler nadiren söylenebilir, ama onların sentezi hemşirenin kişisel yapılar sistemini şekillendir.
Bu çalışmanın amacı, ilk olarak etkin hemşirelik uygulaması hakkında kişisel yapıları temin etmek, repertuar çizelgesi tekniğini ve non-metrik çok boyutlu ölçeklemeyi kullanarak 3 grup hemşire arasındaki yapıların farklılıklarını bulmaktır. İkinci olarak, 3 alt gruba (yoğun bakım hemşiresi, genel hemşire, gerontoloji hemşiresi) ait farklılıkları istatistiksel olarak analiz etmektir.
Repertuar çizelgesi tekniği, iki uçlu kişisel yapıları ve benzerliklerini, farklılıklarını (örn, etkili/etkisiz olma) meydana çıkarmak için kullanılır. Bu çalışmada da hemşirelerin kişisel yapılarındaki farklılıkları ve benzerlikleri göstermek için kullanılmıştır.
Repertuar çizelgesi tekniği, bu 3 grup hemşirenin kişisel yapılarını karşılaştırmak ve onların alanlarındaki etkinliklerini ölçmek için kullanılmıştır. Bu gruplar arasındaki kişisel yapıların farklılıklarının dağılımına bakmak için de non-metrik çok boyutlu ölçekleme (MDS) kullanılmıştır.
Yoğun bakım hemşireleri için bilgi düzeyi, klinik beceri, öğretmen becerisi, başarı yönelimi gibi yapılar kullanılırken; gerontoloji hemşireleri için şefkat, empati, olumlu etki, kamu değerleri, holistik değerlerle ilgili yapılar kullanılmıştır. Sonuç olarak, genel hemşirelerin yapılarının, diğer 2 grupla benzerliği olduğu bulunmuştur.
Referans:
Wilson, J. M. & Retsasb, A. P. (1997). Personal constructs of nursing practice: a comparative analysis of three groups of Australian nurses. ht. J. Nurs. Stud., 34, 63-71
Makaleyi özetleyen: Merve Naç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder