Lazarus’un Multimodal terapisi, 7 tane birbirinden farklı ve aynı zamanda birbirleriyle ilişkili olan modelden oluşturulmuşur. Bu modeller ingilizce isimlerinin baş harflerinden oluşturulmuş kısaltmasıyla BASIC-ID olarak bilinir (Behavior, Affect, Sensations, Images, Cognitions, Interpersonal relations, Drugs and biology). Terapinin düzeltmeyi amaçladığı sorunlar; mantıksız düşünceler, sapkın davranışlar, istenmeyen duyumlar, kişiyi zorlayan imgeler, stresli ilişkiler, olumsuz duyumlar ve biyokimyasal dengesizliklerdir (irrational beliefs, deviant behaviors, unpleasant feelings, intrusive images, stressful relationships, negative sensations, and possible biochemical imbalance).
Multimodal terapi uygulayan terapistlere göre danışan, terapiden ne kadar çok şey öğrenirse, hastalığın veya problemin tekrarlama olasılığı da o kadar düşük olur.
Terapistin de iyi bir dinleyici olması ve hastaya sadece iyi davranması yeterli değildir, ayrıca bunlara ek olarak terapiyle ve terapi çeşitleriyle ilgili çok fazla bilgisinin olması ve hastaya en çok uyan tekniği uygulaması gerekmektedir.
Multimodal terapistlere göre, diğer terapi yöntemlerinin başarılı oldukları kadar, bir çok eksiklikleri de vardır. Örneğin; psikoanalitik teori daha çok bilinç ve bilinçdışına odaklanırken; neo-Reichian görüş, davranışlara odaklanır. Bunlar BASIC-ID’nin her bir modelini kapsamaz. Bu sebeple Multimodal terapistler eklektik bir yöntem kullanırlar ve sadece bir teoriden faydalanmak yerine her bir model için hangi teorinin hangi tekniği uygunsa onu kullanırlar.
Multimodal terapinin kurumlarda da kullanımı mümkündür. Bu makalenin yazarları bu tür bir günlük tedavi merkezinin yöneticileri ve çalışanlarıdır ve Multimodal terapinin bu tür kurumlarda nasıl uygulandığıyla ilgili bilgi vermek amacıyla bu makaleyi yazmışlardır.
Yazarların çalıştığı bu tedavi merkezinde, sayısı 22 ile 35 arasında değişen hasta, yatılı ve gündüzlü olarak psikolojik veya psikiyatrik tedavi görmektedir. Kurumda üç tane tedavi ekibi, bir yönetici ve bir de psikiyatr çalışmaktadır. Her bir tedavi ekibinde de bir vaka çalışanı ve sosyal çalışan ya da psikiyatri hemşiresi bulunmaktadır.
Çalışanlar, merkezdeki hastaların sorunlarına Multimodal bakış açısıyla yaklaşmaları şeklinde yönlendirilmişlerdir. Multimodal yönergeler ve yönlendirmeler; seminerlerle, vaka konferanslarıyla, haftalık hasta gelişmelerinin incelenmesiyle, yönetici tarafından hastayla yapılan görüşmelerle ve bunun çalışanlar tarafından gözlemlenmesi şeklinde gerçekleştirilmektedir. Haftalık olarak tedavi ekiplerinin her biri yöneticiye hasta gelişimlerini rapor etmektedir ve süre içinde ekip üyeleri her bir hasta için hangi Multimodal profilin daha uygun olacağı konusunda tartışıp, beraber karar almaktadır. Böylece düzenli olarak terapi süreci beraber değerlendirilmekte, uygulanan tekniklerin işe yarayıp yaramadığı, ve konulan tanının doğru olup olmadığı da beraber gözden geçirilmektedir.
Merkeze gelen hastaların çoğunun şikâyetleri sosyal bozukluklardan ve işle ilgili sorunlarından kaynaklanmaktadır. Bu sebeple terapiye, işle ilgili gelişim programları da eklenmektedir.
İdari ve organizasyonel olarak da Multimodal terapi, bu tür kurumlarda uygulanabilirliği açısından oldukça başarılıdır.
Referans:
Roberts, T. K., Jackson, L. J., & Phelps, R. (1980). Lazarus' Multimodal Therapy Model Applied in an Institutional Setting. Professional Psychology, 80, 150-156.
Makaleyi özetleyen: Zeynep Arabacı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder