Bu araştırmanın amacı ise, disosyatif bozukluğu olan hastalar ile diğer psikiyatrik bozukluğu olan hastaların SCL–90 profili ile karşılaştırılmasıdır. Toplam 194 katılımcıya DSM-IV dissosiyatif bozukluklar için yapılandırılmış (SCID-D-R) klinik görüşme ve Belirti Tarama Listesi (SCL–90)verildi. Global ciddiyet İndeksi (GSI) ve bireysel alt ölçek puanları dissosiyatif bozukluklar olmayanlara göre dissosiyatif kimlik bozukluğu olan hastalarda (DID) SCL–90 yüksek derecede anlamlı bulunmuştur.
Disosiyatif bozukluğun 4 genel özelliği vardır; psikolojik nedenlerle orta çıkan bellek, bilinç, kimlik ve çevrenin algılanmasının kaybıdır. Ayrılmayı genellikle bir istimar veya travmadan kurtulanların karşı konulmaz ağrı ve anksiyeten kaçmak amacıyla kullanılan bir psikolojik savunma olarak kavramsallaştırabiliriz. Dissosiyatif belirtiler ve bozukluklar daha önceden sanıldığından daha yaygındır. DSM-IV tarafından revize edilen dissosiyatif bozukluklar için klinik görüşme hastalığın semptomlarını ve bozukluğunu değerlendirmede altın standart olarak görülüyormuş. Bu dissosiyatif belirtiler sistematik olarak beş temel üzerine ele alınır; amnezi, duyarsızlaşma, derealization, kimlik bocalaması ve kimlik değiştirme olarak. Dissosiyatif bozukluklğu olan hastalara genellikle çoklu belirti sağlanır yanlış teşhis olabilir ve başlangıç olarak dissosiyatif bozukluklar tedavi konusunda henüz uzmanlaşmış değildir. Sonuç olarak, hastaların disosyatif bozukluk ile semptom profillerinin tanınması genel psikiyatrik sıkıntı ölçümünde klinisyenler ve araştırmacılar için önemli olabilir.
Belirti Tarama Listesi–90 genel psikiyatrik sıkıntıyı ölçmek için kullanılmıştır. Psikiyatrik semptomlar taramasında SCL-90'nın kullanımı yaygın olmasına rağmen, dissosiyatif bozukluğu olanlar ve olmayanlar üzerinde SCL–90 uygulaması çok az başvurulan araştırma alanı olmuştur. Bugüne kadar, yazarların farkında olmadığı önceki araştırma değerlerine göre SCL–90 profillerinde dissosiyatif bozukluklar ve diğer psikiyatrik bozukluklar karşılaştırılabilir. 144 yetişkin psikiyatri kliniğinde yatan hastalar üzerinde yapılan bir çalışmaya göre SCL–90-R psikotizm alt puanına göre raporda tahmin edilen faillerin sayısında çocuklar gibi hastaların da istismarı olduğu bulunmuştur. Önceki çalışmalarda da dissosiyatif bozukluk tanısı almış kişilerde SCL–90 alt profil dağılımında psikopatoloji genel düzeyleri değerlendirmek için SCL–90 kullanılmıştır. 197 hastadan 3 tanesi SCL–90 tamamlayamamıştır, 183 hasta DSM-IV eksen 1 tanısı almıştır, diğer 11 hasta ise DSM-IV tanısına sahip olamamıştır. Katılımcılar ilk önce SCID-D-R sonra da SCL–90 listesini tamamlamışlardır.
Yapılan araştırmanın sonuçlarına göre, disosyatif bozukluğu olan disosiyatif bozukluğu olmayan hastalara göre SCL–90 alt ölçeklerinde anlamlı farklar bulunmuştur. Disosyatif bozukluğu olan hastalarda SCL–90 alt ölçekleri oldukça yüksek çıkmıştır. Cinsiyetin dağılımı etkilemediği görülmüştür. Faktör analizinde ilk sırayı depresyon ve kaygı almıştır, ikinci olarak paronaya-psikotic düşünce, üçüncü sırayı ise panik-fobi kategorileri almıştır. Faktör analiz güvenilirliğinde Cronbach Alpha kullanılmıştır. Genel olarak, disosyatif bozukluğa sahip olan hastalar daha fazla psikiyatrik sıkıntıya sahip olduğunu gösterdi SCL–90 profili. Bu bozukluğa sahip hastalarda SCL–90’ nın kullanımı hastaların SCL–90 alt ölçeklerini ayırıcı tanı ve tedavi yönelimi hakkında bilgi verebilir.
Makaleyi özetleyen: Fatma Avcı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder